Sinds de Tweede Wereldoorlog hebben we geen crisis gekend zoals deze aangericht door een onverwacht virus. De coronacrisis veroorzaakt leed, veel leed. Zowel fysiek als psychisch, zowel sociaal als economisch. De sociaal-economische barometer van het ABVV probeert op verschillende maatschappelijke domeinen lessen te trekken.

De Europese Commissie geeft aan werk te willen maken van een Europees minimumloon. Het is een positief signaal, al blijft de invulling ervan behoorlijk vaag.

Op zaterdag 17 oktober is het ‘Werelddag van verzet tegen armoede’. Een belangrijke dag om aandacht te vragen voor de vele mensen die dag in dag uit strijden tegen armoede.

Om fatsoenlijk van je job te kunnen leven, is een minimumloon van €14 bruto/uur -€2.300 bruto/maand- een must.

Sociale uitkeringen moeten mensen in staat stellen waardig te leven. Trek ze daarom op tot boven de armoedegrens. Dat is nu niet het geval.

Al meer dan 600 dagen zitten we zonder een volwaardige regering. Nochtans is de nood hoog voor een volwaardige federale regering. Het ABVV dringt aan.

Check hier het postcorona manifest van het ABVV. Ons vaccin tegen de sociale crisis.

Hoe gaat de samenleving er uit zien wanneer deze gezondheidscrisis is afgewikkeld? Zomaar terugkeren naar de orde van de dag lijkt uitgesloten.

Halfweg februari was het zover: het jaarverslag van de Nationale Bank werd gepubliceerd. In dat jaarverslag publiceert de NBB de economische en financiële ontwikkelingen van het voorbije jaar. De groei vertraagt en het begrotingstekort loopt op, maar de aanpak die de NBB voorstelt is ontoereikend.

Op 1 januari 2020 gaan enkele sociale uitkeringen omhoog. We vragen met aandrang dat deze verbeteringen bekomen via sociaal overleg, niet leiden tot het verlies van andere sociale voordelen, en dat overleg hierover niet meer verbonden wordt aan overleg over loonsverhogingen.