Nog een extra argument voor een 32-urenweek

dinsdag, 21 Augustus 2018
Nieuws

Willen we de scheve verhouding tussen mannen en vrouwen op onze arbeidsmarkt rechttrekken, dan kijken we best ook naar de manier waarop het werk vandaag is verdeeld. Want de loonkloof is ons anno 2018, meer dan een doorn in het oog. Een ambitieuze maatregel dient zich aan. Wij bieden alvast ons alternatief: de kortere werkweek van 32 uur.

En wel om volgende redenen.

Je kan er niet om heen, arbeidsduurvermindering is een hot topic. Het idee krijgt heel wat weerklank, maar nog onvoldoende. Nochtans zal in de komende jaren de productiviteit toenemen. Er zou in principe dus meer welvaart bijkomen. Toch wordt ze nog te ongelijk verdeeld. Daar moeten we nu maar eens een einde aan maken. Wie kan daar nu tegen zijn?

Het ABVV schuift als alternatief een werkweek van 32 uren naar voor met behoud van loon. Collectieve arbeidsduurvermindering is de toekomst. Waarom? Omdat deze ambitieuze maatregel goed is voor onze samenleving en werknemers.

Het vergemakkelijkt de combinatie werk en privé, houdt meer mensen aan de slag en zorgt voor minder ongelijkheden op de arbeidsmarkt. Het gaat er voor ons niet alleen om om nieuwe jobs te creëren. Wij willen ook de ongelijke verdeling van beschikbare jobs tegen te gaan.

Gendergelijkheid

Het zijn voornamelijk vrouwen die lijden onder de moeilijke combinatie van werk en gezin. En dat terwijl ze al 20% minder verdienen dan hun mannelijke collega’s. Op naar meer gendergelijkheid, dus.

Meer vrouwen werken vaker deeltijds dan mannen. Dat is een niet te onderschatten reden waarom de loonkloof zo hardnekkig blijft. Bijna 44% van de loontrekkende vrouwen werkt deeltijds. De belangrijkste redenen? Persoonlijke of familiale redenen (25,3%), gevolgd door ‘zorg voor kinderen of afhankelijke personen’ (24,6%) en ‘de gewenste job wordt enkel deeltijds aangeboden’ (16,7%). In de helft van de gevallen blijkt het geen vrijwillige keuze te zijn.

En dat heeft wel wat gevolgen hoor. Vrouwen bouwen hierdoor minder sociale rechten op en komen minder vaak aan een volledige loopbaan.

Cijfers onderschatten reeële loonhandicap

Vrouwen zouden tien jaar eerder moeten beginnen met werken dan mannen om hetzelfde loon te krijgen”, vertelt Lars Vande Keybus, economisch adviseur op de studiedienst van het federaal ABVV, ons in een interview. “Een kortere werkweek kan  hiervoor een oplossing bieden.”

Omdat ze bovendien minder verdienen dan mannen, ook al doen ze hetzelfde werk, valt hun pensioen daarnaast lager uit. De loonkloof v/m leidt dus onvermijdelijk tot een pensioenkloof v/m. Dat kunnen we als ABVV absoluut niet langer tolereren.

Vande Keybus: “In 1998 werd in Frankrijk de 35-urenweek ingevoerd. Die liep van 2000 tot 2008, tot Sarkozy ze afschafte. Die maatregel leverde minstens 350.000 banen op. Dat is niet niets. Maar één van de opvallende resultaten was de sterkere stijging van de tewerkstellingsgraad bij vrouwen dan bij mannen.”

Een 32-urenweek zorgt dat de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt vergroot, aangezien de werkgelegenheid eerlijker wordt herverdeeld en de balans werk-privé zich deels hersteld. Problematisch ook is dat mannen vaker dan vrouwen, beschikbaarder zijn voor overuren. Ze zijn flexibeler omdat vrouwen bijv. nog al te vaak instaan voor de kinderen en dus minder kunnen ‘jongleren’ met hun tijd. Mannen nemen gemiddeld genomen ook minder loopbaanonderbreking.

Een verkorte werktijd kan ervoor zorgen dat de werkgraad van mannen en vrouwen wat meer naar elkaar toe groeit. Het wordt hoog tijd dat vrouwen op de arbeidsmarkt anno 2018 op gelijke hoogte worden gesteld met mannen. De kortere werkweek zal dus leiden tot een herverdeling van zorg en huishoudelijke taken. Wat goed nieuws is voor heel wat vrouwen in ons land.

Betaalbaar

Het veelgehoorde argument van tegenstanders is, hoe kan het ook anders: “Het is onbetaalbaar”. Want zo gaat dat al decennia lang: als je niet akkoord gaat met een maatregel, roepen de heren en dames politici niet dat ze niet willen, maar dat het onbetaalbaar is. Vermits dat de betaalbaarheid wel degelijk haalbaar is, is dat argument een drogreden, oftewel een vals argument.

De financiering van dit ambitieuze project kan via verschillende kanalen verlopen. Het gebruik van de loonmarge is een optie, maar deze is nog te beperkt. Net omdat de 32-urenweek de tewerkstelling bevordert, is het misschien beter ze buiten de loonnorm te houden. We kijken dus naar extra financiering.

En die vinden we gemakkelijk via een heroriëntering van de bestaande patronale bijdrageverminderingen (voornamelijk die in het kader van de taxshift). Deze verminderingen moeten altijd gekoppeld zijn aan de vereiste van bijkomende duurzame aanwervingen.

De financiering van de sociale zekerheid via alternatieve fiscale inkomsten dient verzekerd te blijven. De 32-urenweek moet bovendien de nieuwe norm worden om volledige rechten in de sociale zekerheid te genieten. Of check wat Lars Vande Keybus hierover te zeggen heeft in zijn interview met ons: "Zeker, het is slechts een kwestie van politieke wil".