ABVV'ers in tijden van corona: getuigenissen vanop de werkvloer

De coronacrisis hakte er zwaar in. In de maatschappij, maar ook op de werkvloer. Wij verzamelden enkele opvallende getuigenissen van ABVV'ers in de frontlinie van corona.

Tristan, coördinator flexwerk ACOD-Cultuur

Tristan is al 12 jaar actief als freelance operazanger in binnen- en buitenland. Hij is eveneens actief als coördinator flexwerk binnen ACOD-Cultuur.

“De cultuursector heeft het zwaar te verduren. We waren de eerste die in lockdown gingen. We zijn de laatste die er langzaam uitklauteren. Er heerst een bepaalde willekeur van werkgevers op vlak van flexwerkers. In het ene huis behandelen je ze op gelijke voet met de vaste contractuelen, in het andere huis bedanken ze je zonder verpinken voor je bewezen diensten. “Jammer, maar helaas. Ieder voor zich”, klinkt het dan. Ik denk dat we moeten blijven werken in het verenigen van de flexwerkers. We moeten ook duidelijk maken aan onze delegees dat flexwerkers ook leden zijn én ook hun rechten hebben. Samen sterk, maar dan in de praktijk.”

Rose, delegee ABVV-Horval

Rose is al 17 jaar delegee voor ABVV-Horval in Brussel. Ze werkt als stewardess op de Thalystreinen. 

“Sinds maart, bij het begin van de lockdown, werden wij thuis gezet. Onze delegees zijn dan in gang geschoten om het personeel bij te staan. Dat was een huzarenwerk. Papierwerk, stempelgeld op tijd in orde krijgen, dialoog met de werkgever, noem maar op. Het was allesbehalve eenvoudig. Nu moeten we blijven vechten, want ons bedrijf lijdt onder de coronacrisis. We kunnen daarbij niet optimaal werken. Parijs is nog steeds een rode zone. En dat is voor ons echt een ramp. Het is en wordt een zeer pijnlijke zaak, dat kan ik je zeggen.”

Gilbert, delegee Algemene Centrale

Gilbert werkt voor G4S Solutions. Hij is afkomstig uit Limburg en zetelt in de OR, SD en CPBW.

“Bij ons in de bewakingssector ervaarden we de impact per direct. Alle evenementen werden geschrapt, de luchthavens vielen stil. We hebben wat mensen kunnen onderbrengen op andere locaties, maar dat is niet gemakkelijk. Sommigen moeten nu maar liefst 120km ver pendelen om op hun locatie te raken om een bewakingstaak uit te voeren. Dat is gekkenwerk. We zien daarbij dat werkgevers corona aanwenden om stokken in de wielen te steken in het sociaal overleg. Dat is niet serieus. En dat heeft consequenties voor het personeel.”

Wendy, delegee BBTK

Wendy werkt al 20 jaar als verpleegkundige en coördinator Minimale Ziekenhuis Ggevens in het Jessa-ziekenhuis te Hasselt. Ze is delegee voor BBTK.

"Limburg was een van de zwaarst getroffen regio’s in ons land tijdens de coronacrisis. Dit was echt niet om te lachen, die periode, bij ons in het ziekenhuis. We zijn overstelpt geweest met een pak emoties, angst, stress, noem maar op. We werden van hot naar her gezwierd. We wisten soms ook niet goed wat er juist van ons verwacht werd. De normale zorg, die we zo graag geven, kon toen niet meer. Nu was het eerder overleven, roeien met de riemen die we hadden. Dat liet een immense impact na. Er zijn wat burn-outs, er zijn mensen die veel angstiger zijn, want je neemt die spanning mee naar huis. Dat is niet gezond. Ik hoorde verhalen van ollega’s die echt bang hadden, die hun eigen kind niet durfden of konden knuffelen uit angst om de ziekte door te geven. Zoiets hakt er in, als je dat hoort. Het jammere van deze hele kwestie? De storm is wat gaan liggen, maar de helden van de zorg zijn al heel gauw vergeten.”

Marc, voorzitter ABVV-Metaal Antwerpen

Marc is voorzitter van ABVV-Metaal Antwerpen.

"6 maanden geleden werden we plots wakker in een wereld waar niemand op was voorbereid. De COVID-19-pandemie deed ons ogen trekken. Er zijn 2 zaken die ons gered hebben tijdens de daaropvolgende coronacrisis. Onze sociale zekerheid, met de performante gezondheidszorg, én de werkende mens. Niet de ceo’s, niet de traders of beleggers. De werknemers hebben ons er door gesleurd. Onze delegees en militanten hebben tijdens de coronacrisis het beste van zichzelf gegeven om hun collega’s te informeren, te helpen, bij te staan. Dat verdient toch een dikke pluim. Wie ik zeker ook een hart onder de riem wil steken, zijn al onze medewerkers in de vele ABVV-kantoren die alles op alles hebben gezet, onwaarschijnlijk goed werk hebben geleverd, om de werkloosheidsdossier zo goed als mogelijk af te ronden. Knap werk!"