Miljarden dollars aan verdachte geldstromen, terwijl burgers op hun honger blijven zitten
woensdag, 23 september 2020
De actiedag van 14 december was een duidelijk signaal van de werknemers. Die dag eisten tienduizenden mensen een echte verhoging van de lonen, minder werkdruk, een gezond evenwicht tussen werk en privé en fatsoenlijke eindeloopbaanregelingen.
Deze actiedag was tegelijk verzet tegen wat werknemers de voorbije jaren is opgelegd: de loonmatiging, de indexsprong en een nieuwe loonwet vol bepalingen die serene onderhandelingen onmogelijk maken. Bovendien is voor veel mensen het bobijntje af: ze kunnen niet nog langer en nog flexibeler werken. Dat houden ze simpelweg niet meer vol.
Op 14 december weerklonk heel sterk de vraag om waardig te kunnen leven. De voorbije jaren waren er niets dan hoeraberichten over de economie, over grote jobcreatie, over een tekort aan arbeidskrachten. Tegelijk zijn de werkgeversbijdragen verminderd, mogen de werkgevers de indexsprong (jaarlijks) in eigen zak houden en is de vennootschapsbelasting verlaagd voor alle ondernemingen. Maar dat vertaalt zich niet in hogere lonen en al zeker niet in hogere minimumlonen. De nieuwe loonwet van 2016 leidt, met zijn sjoemelsoftware, tot een maximale loonmarge van amper 0,8% voor de komende 2 jaar en maakt zo een interprofessioneel akkoord onmogelijk.
Tijdens het overleg in de Groep van 10, legden de vakbonden ook andere voorstellen op tafel om tegemoet te komen aan vragen van de werknemers:
We willen naast antwoorden en oplossingen op korte termijn, ook onderhandelingen over een rechtvaardige transitie naar een gezondere en duurzame economie met inbegrip van de impact van de digitalisering.