Samen voor inkomens boven de armoedegrens

De regering moet mensen uit armoede halen door toereikende en toegankelijke inkomens te garanderen. Die eis stellen we samen met de andere vakbonden, armoedeorganisaties en de mutualiteit. Want het kan niet dat 1 Belg op 6 nog altijd moet rondkomen met een inkomen onder de Europese armoedegrens.

Op 26 juni voeren de partners van het Belgian Minimum Income Network (BMIN), onder leiding van het Belgisch Netwerk Armoedebestrijding, actie in Oostende, onder het motto “De laagste inkomens omhoog – voor een leven in waardigheid” Middenveldorganisaties, vakbonden, wetenschappers en mensen in armoede vragen samen aan de volgende federale regering om daadwerkelijk mensen uit armoede te halen door aan iedereen toereikende en toegankelijke inkomens te garanderen.

Federaal secretaris Raf De Weerdt: “Het is wraakroepend dat terwijl er miljoenen euro’s geparkeerd worden op belastingparadijzen zoals Panama – met goedbevinden van de regeringen – dat wij vandaag een verhoging van de laagste inkomens moeten eisen. Het is niet OK dat mensen in armoede leven, dat kinderen niet allemaal dezelfde kansen krijgen, dat een bezoek aan de huisarts niet betaalbaar is, dat facturen noodgedwongen blijven liggen en incassobureaus worden ingeschakeld… omdat er gewoon niet genoeg geld binnenkomt.”

Loze belofte van regering

Net als in 2011 heeft de huidige federale regering in 2014 het optrekken van de sociale uitkeringen tot boven de Europese armoededrempel in haar regeerakkoord opgenomen. Vandaag stellen we vast dat die belofte (alweer) niet ingelost werd. Er was een beperkte verhoging van sommige uitkeringen, maar de armoedegrens blijft veraf. Tegelijk heeft deze regering de toegang tot sociale bescherming voor veel mensen strenger gemaakt of zelfs helemaal afgesloten.

1 op 6 Belgen in armoede

Het mag dan ook niet verwonderen dat de armoedecijfers alarmerend hoog blijven. 1 Belg op 6 moet nog altijd rondkomen met een inkomen onder de armoedegrens. Sinds 2008 was er geen betekenisvolle daling van het aantal mensen met een armoederisico. Het is hoog tijd dat de jarenlang herhaalde beloftes eindelijk in daden worden omgezet.

Federaal secretaris Raf De Weerdt: “Er zijn alternatieven om armoede de wereld uit te helpen. Verhoog de koopkracht en begin met de laagste inkomens. Trek alle uitkeringen op tot boven de armoedegrens. Werkloosheid, ziekte en pensioen mogen nooit leiden tot minder levenskwaliteit. Zorg voor hogere minimumlonen zodanig dat er geen werkende armen zijn.”

De partners van BMIN stelden met het oog op de federale verkiezingen van 2019 een gemeenschappelijk memorandum op waarin ze concrete eisen formuleren voor zo’n ambitieus en concreet federaal plan.

Onze belangrijkste eisen samengevat:

• Alle minimumuitkeringen moeten opgetrokken worden tot boven de armoedegrens.
• De lonen moeten toereikend zijn.
• De armoedegrens dient jaarlijks geactualiseerd te worden. De uitkeringen en lonen moeten opgetrokken worden en vervolgens ook geïndexeerd en daarbovenop welvaartsvast gehouden worden.
• Er mag niet geknoeid worden met de index. 
• Stop met rechten uit te hollen of af te schaffen door steeds straffere voorwaarden op te leggen. Steeds meer mensen verliezen hierdoor een deel van hun sociale bescherming of vallen zelfs volledig zonder inkomen. Recente ingrepen moeten worden herzien.
• Zet maximaal in op het automatisch toekennen van sociale rechten
• De precarisering van jobs, de toenemende onzekerheid, moet aangepakt worden. Een betere combinatie van loon en uitkering, waarbij minder moet ingeleverd worden op de uitkering is nodig.
• Stel een stappenplan waarmee België haar internationale engagementen concreet maakt.
• De volgende federale regering moet binnen Europa mee ijveren voor een bindende richtlijn rond gegarandeerde en waardige minima in de sociale uitkeringen en Europese normen voor minimumlonen.

“Armoede kent geen grenzen. Ook geen beleidsgrenzen. Elk niveau - van gemeentebestuur, over federale regering tot de Europese commissie - moet meer inspanningen doen om armoede de wereld uit te helpen én om mensen in armoede als volwaardige burgers op te nemen in onze samenleving", stelt Raf De Weerdt. 

Hij verduidelijkt: "Dat is niet heel erg moeilijk. Kiezen voor een sociaal beleid, een beleid waar de mensen op de eerste plaats komen, is een keuze. Maar wel een politieke keuze die van levensbelang kan zijn. Een keuze die het verschil kan maken voor duizenden gezinnen. Voor mannen, vrouwen, kinderen, gepensioneerden en alleenstaanden die vandaag nog te veel aan hun lot worden overgelaten”. 

Dit moeten we onthouden, want binnen enkele maanden zijn er lokale verkiezingen en binnen een klein jaar, federale.